PEAK MYTIKAS

Een 8 uur durende voorstelling
 

De hoogste top van de berg Olympus heet Mytikas. Een Grieks woord voor Neus. Omdat de goden op die berg wonen, is de Neus de neus van alle goden. Ze genieten van de geuren die afkomstig zijn van de mensen, die in de vallei, op de aarde leven. De mensen offeren kruiden, dieren en andere mensen. Ze smeden wapens en voeren oorlog. Oorlog ruikt, dood ruikt, liefde ruikt. De goden genieten van de geur van de wereld.

Onze gastheer is de mooie genderfluide god: Dionysus. Zij introduceren ons in de wereld van de raves. Ze vieren al het menselijke: liefde, vrede, eenheid en respect, kortom p.l.u.r., maar ook het tegenovergestelde: haat, strijd, disharmonie en minachting. In dit spektakel is alles mogelijk: de vervulling van betoverende dromen en venijnig verdriet, van vrolijke liefde en gruwelijke pijn. Het spektakel is een catharsis, een zuivering: zie het ergste onder ogen en laat je reinigen.

Leven en dood zijn inwisselbaar. Oude, dode helden verschijnen en doen hun leven herleven. Oedipus bijvoorbeeld, de tragische koning die zijn vader doodde en met zijn moeder trouwde, hij die aan zijn lot probeerde te ontsnappen en het juist omarmde, hij die zijn ogen uitstak omdat hij de wereld niet meer wilde zien. Maar is hij echt blind? Of is hij gewoon een lafaard zoals wij allemaal? En zijn dochter, Antigone, de eerste vrouw die 'nee' durfde te zeggen tegen de macht van politiek en oorlog, de eerste anarchiste in de geschiedenis, hoe kijkt zij naar onze wereld?

Ze zijn niet dood, ze leven onder ons en ze stellen dezelfde oude vragen.

Een andere anarchist uit de oudheid is Prometheus, de man die de Mytikas durfde te beklimmen en de goden beledigde door de pijlen van de bliksem te stelen en ze aan de stervelingen te geven. Hij die de mensheid wilde bevrijden en daarvoor een vreselijke prijs betaalde. Wat is zijn boodschap aan ons, na al die eeuwen van kwellingen?

Peak Mytikas (Op de top van de berg Olympus) is een spektakel vol kleur en geur, vol dood en verlangen, een feest op de rand van het graf, een viering van schoonheid en passie, terwijl de wereld op zijn einde afstevent. Maar tegelijkertijd is het een ritueel spel, dat ons dwingt na te denken over de toekomst. 

De teksten zijn geschreven door Johan De Boose, schrijver van 'Belgian rules/Belgium Rules'. De muziek is gecomponeerd en wordt live op het podium uitgevoerd door Alma Auer. 11 multi-getalenteerde performers (acteurs, dansers en muzikanten) zullen Jan Fabre vergezellen in deze 8 uur durende mythologische rave.
 

IN DE INTERNATIONALE PERS

"Betekenen de Griekse mythen vandaag de dag nog iets voor ons? Beantwoord door het buitengewone Peak Mytikas (On the top of Mount Olympus), op basis van een uitstekende tekst van Johan de Boose in een 8 uur durende performance gegoten door Jan Fabre, een geniale multidisciplinaire kunstenaar die zich toelegt op actieve provocatie en die de cross-over tussen de kunsten tot handtekening van zijn visionaire poëtica maakt, en 11 uitzonderlijke acteurs, dansers en muzikanten met een verbazingwekkende expressiviteit...​”
- Magda Poli | Corriere della Sera

“De muziek fungeerde als de twaalfde artiest, die je voortdurend betrok met vervoerende en soms hypnotiserende klanken die traditionele, klassieke en hedendaagse instrumenten vermengden.” (…) Net als na een goede rave-avond voelde ik me zowel opgewonden als uitgeput toen ik het theater verliet. De ervaring was zowel uitdagend als lonend en liet me achter met een nieuwe waardering voor de kracht van performancekunst om te engageren, te provoceren en te transformeren."
- Elena Martinique | Widewalls

“Een buitengewone voorstelling van acht uur, tussen sensualiteit en energie, om een mythisch lichaam te laten zien, zonder schaamte en zonder censuur.” (…) “De sensationele performers, stuk voor stuk meesterlijk, Annabelle Chambon, Anny Czupper, Cédric Charron, Conor Thomas Doherty, Gustav Koenigs, Irene Urciuoli, Ivana Jozic, Matteo Franco, Pietro Quadrino en Stella Höttler ... komen om beurten op het toneel om stem te geven aan de drie helden, die genderloos, mannelijk, vrouwelijk en queer blijken te zijn (want in een politiek correcte wereld krijgen zelfs woorden hun eigen politieke betekenis) en vol menselijke zwakheden, die onderstrepen hoe iedereen zich kan bevinden in de omstandigheden die door de helden worden verteld.”
- Giulia Alonzo | The International Arts Magazine EXIBART | Peak Mytikas, Jan Fabre mette in scena la suacritica alla cancel culture

“Acht uur en elf performers: tien minuten staande ovatie voor de première in Milaan, van het nieuwe werk van de Belgische regisseur die al dertig jaar theatergeschiedenis schrijft... Peak Mytikas is gewelddadig en zoet, onverbloemd en teder, een serieuze en een groteske daad van verzet tegen dit gewonde, ontmoedigde en vreugdeloze heden, tegen de 'politiek correcte' controle, het grijpt de kracht om te dromen van 'liefde, vrede, eenheid en respect'... Een must-see.”
- Anna Bandettini | La Repubblica Viva l’amore e l’anarchia, Jan Fabre porta in scena le passioni degli dei

“(Jan Fabre) een van de grootste, unieke artistieke genieën van onze tijd... de rave grijpt je aan en plakt je vast aan de stoel... Het publiek, hoewel enigszins uitgeput van het acht uur durende toneelstuk, klapt de hele dertig minuten op het ritme van die geniale muziek (van Alma Auer), die slechts een paar dagen na het zien van het stuk langzaam uit hun hoofd verdampt.”
– Ana Gruden | Croatian Magazine Express

“Jan Fabre, Angélica Liddell, Romeo Castellucci... Misschien is het geen toeval dat deze drie radicale kunstenaars, die in de loop van hun carrière het storende in het hart van het theatrale ritueel hebben laten exploderen, zich nu meten met een politieke dimensie, op de grens tussen hun individuele gevoeligheid en de evolutie van de maatschappij.”
- Oliviero Ponte Di Pino | Cultural magazine ateatro Il dionisiaco nell’epoca del politicamente corretto

DOWNLOAD HIER HET PROGRAMMABOEKJE.